ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ

Ανοίξαμε τα μάτια μας και είδαμε με τρόμο

Πόσο αόριστο κίνδυνο ο χρόνος προγεννάει

Κοίταξε και το μυαλό μας και ηλεκτρίστηκε

Και με πεφωτισμένο σάλτο

Φτιάξαμε παιγνία.

Κραυγάσαμε

Με στόμφο, καταγράψαμε

Με χάρη και μετά στα χρόνια ποτιστήκαμε

Κάθε γόνος να γεννά και να γρονθοκατακτίζει.

Χαμογελάσαμε με τρέλα

Στο πρόσωπο της καταιγίδας

Και με παγωμένο βλέμμα

Εκτελέσαμε τους κυνηγούς μας

Οριοθετήσαμε το θάρρος

Και του χαρίσαμε βιβλία

Ξορκίσαμε τις μάγισσες

Και τις καλέσαμε πίσω

Ο χρόνος συνέχισε οικτρά να στεγνοπάλλεται

Και εμείς τον αδαή χαβά μας, που όπως το χε

Η τύχη, μας κρατεί στεγνούς και κομψούς ακόμα.

Και κάτι ακόμα παραμένει

Να μας ενδοτρώει.

Γιορτάσαμε,

Ξεχάσαμε το ντήλ,

Για να ηλεκτριστούμε και να αναδυθούμε

Γεννήσαμε γοργά μια άρρωστη σκιά μας

Και τώρα θέλει την σπηλιά και τα παιδιά μας.

Κι ας είναι η σπηλιά στεγνή και εμείς παχείς,

Κι ας είναι η τσέπη μας επενδυμένη

Και τα σπαθιά γεμάτα

Η σκιά πεινάει.